Jasperina de Jong

Jasperina “Pien” de Jong werd geboren op 7 januari 1938 in een arbeidersgezin in Amsterdam^[1] en woonde in haar jeugd op het Javaplein. Na haar middelbareschooltijd had ze baantjes als tandartsassistente en typiste. Haar zangstem was inmiddels in de huiselijke kring en op school al ontdekt. Ze wilde in eerste instantie balletdanseres worden en volgde vanaf haar vijftiende balletlessen. Dit werd niet wat ze ervan had verwacht en ze was eigenlijk ook al te oud. Ze besloot vervolgens om artiest te worden. Haar ouders stonden niet achter deze wens: zij vonden een degelijk beroep nodig om te voorzien in het levensonderhoud. Een bestaan als artiest vonden zij niet iets voor hun soort mensen. Ze lieten haar echter wel vrij in haar keuzes en in 1959 deed ze auditie bij het ABC-cabaret van Wim Kan. Ze werd door Kan afgewezen wegens gebrek aan talent. Kan zou dit later betreuren. De Jong ging op een cabaretcursus bij Cor Lemaire en later bij Bob Bouber waar ze haar talenten verder ontwikkelde. Bij Bouber hoorde ze in 1960 over Eric Herfst en Ben Rowold en hun cabaretgroep Lurelei. Dat was een van de vele studentikoze cabaretgroepjes uit die tijd. Bij Lurelei was de leading lady Adèle Bloemendaal net vertrokken, waardoor er werd gezocht naar iemand anders die kon zingen. De Jong deed auditie bij Herfst en Rowold. Zij waren niet echt enthousiast maar namen haar toch maar aan omdat er wegens al geplande voorstellingen directe nood was aan een zangeres. De Jong debuteerde in het programma Niet sexpres uit 1960 en kreeg meteen enthousiaste kritieken. Haar stem en presentatie vielen op. Aanvankelijk werkte ze overdag nog bij de klantenservice van de Bijenkorf omdat Lurelei nog niet veel bezoekers trok. Het klikte inmiddels ook tussen haar en Herfst, op wie ze al tijdens de auditie verliefd was geworden. Met wie het ook klikte was Guus Vleugel. Vleugel schreef al met succes voor o.a. Conny Stuart en had daar bekendheid door gekregen. Herfst en Rowold wilden hem ook vragen een paar teksten voor Lurelei te schrijven om daarmee wat meer bezoekers te trekken. Vleugel reageerde echter niet op verzoeken en uiteindelijk bezocht De Jong hem onaangekondigd thuis. Vleugel was onder de indruk van De Jong en hoorde al snel mogelijkheden voor zijn teksten: De Jongs stem en intonatie bleken wonderwel te passen bij zijn teksten. Vleugel verbond zich aan Lurelei en schreef het voor die tijd gewaagde nummer Callgirl voor De Jong. Het werd de hit van de show Hotel de Botel uit 1961. Hij mocht in eerste instantie niet bij de VARA op tv uitgezonden worden. Later dat jaar werd de opname van het nummer bij de VPRO vertoond (met inleiding van een dominee). Nog in hetzelfde jaar trouwden Herfst en De Jong.

Ontdek meer Het begin per onderwerp

ABC-cabaret

ABC-cabaret

Het ABC-cabaret was een cabaretgezelschap dat in 1936 werd opgericht door Wim Kan en bleef voortbestaan tot 1970.

Wim Kan

Wim Kan

Willem Cornelis (Wim) Kan was een Nederlands cabaretier. Hij wordt als een van de "Grote Drie van het Nederlandse cabaret" van na de Tweede Wereldoorlog beschouwd, samen met Wim Sonneveld en Toon Hermans. Op piano werd hij begeleid door Ru van Veen.

Cor Lemaire

Cor Lemaire

Cornelis Johannes Lemaire was een Nederlands pianist, dirigent en componist. Hij is vooral bekend geworden door zijn samenwerking met Wim Kan en Annie M.G. Schmidt.

Eric Herfst

Eric Herfst

Eric Herfst was een Nederlands cabaretier.

Ben Rowold

Ben Rowold

Bernard (Ben) Ludovicus Rowold was een Nederlands cabaretier en tekstschrijver, vooral bekend van de cabaretgroep Lurelei die hij samen met Eric Herfst oprichtte.

Lurelei

Lurelei

Lurelei was een toonaangevende satirische cabaretgroep in Nederland, opgericht door Eric Herfst en Ben Rowold.

Adèle Bloemendaal

Adèle Bloemendaal

Adèle Maria Hameetman, beter bekend als Adèle Bloemendaal, was een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres. Aanvankelijk trad ze op onder haar eigen naam Adèle Hameetman, later ook nog korte tijd als Adèle Hamé. Bloemendaal was de naam van haar eerste echtgenoot.

De Bijenkorf (warenhuis)

De Bijenkorf (warenhuis)

De Bijenkorf is een luxe warenhuisketen met een zevental vestigingen in Nederland. Het bedrijf werd opgericht in 1870 en groeide uit van een kleine fourniturenwinkel in Amsterdam tot een landelijke warenhuisketen. De Bijenkorf verkoopt met name kleding, modeaccessoires, cosmetica en parfum; in de grotere warenhuizen ook meubels en woonaccessoires, sport- en reisartikelen, kookartikelen en boeken. Ook hebben de warenhuizen een gebakafdeling en een of meerdere horecagelegenheden. Het bedrijf is sinds 2022 eigendom van de Thaise Central Group en het Oostenrijkse Sigma.

Guus Vleugel

Guus Vleugel

Augustinus (Guus) Vleugel was een tekstdichter, toneelschrijver en schrijver van (cabaret)liedjes en romans. Hij werd met name bekend als vaste tekstschrijver van het cabaret Lurelei en Jasperina de Jong.

Conny Stuart

Conny Stuart

Conny Stuart, pseudoniem van Cornelia van Meijgaard, was een Nederlands zangeres, actrice, cabaretière en musicalster.

In april 1962 won De Jong met Callgirl de eerste prijs in het ICC-concours voor beginnend cabarettalent. In de jury zat onder anderen ook Wim Sonneveld, bij wie ze in het door hem geschreven Katootje de toverheks speelde. De Jong keek erg op naar deze cabaretgigant en was dan ook zeer vereerd toen ze in hetzelfde jaar als Eliza Dolittle naast Sonneveld mocht staan in de musical My Fair Lady. Ze speelde de rol afwisselend met Margriet de Groot en Dorien Mijksenaar. Na My Fair Lady trad De Jong weer op met Lurelei. Inmiddels was de groep het amateurstadium ontgroeid en trad met succes op voor volle zalen. Lurelei bracht waar het kon controversieel cabaret, schopte graag tegen heilige huisjes en raakte geregeld in conflict met de autoriteiten. Zo werden Guus Vleugel en Gerard Cox gearresteerd om het nummer Arme ouwe op verdenking van majesteitsschennis van koningin Juliana, er liepen regelmatig mensen weg uit de zaal en er kwamen boze brieven wegens het door Gerard Cox gezongen nummer God is niet dood. De Jong was inmiddels de vedette van Lurelei en dé vertolkster van de scherpe, satirische Guus Vleugelteksten. Eind jaren '60 bleek Jasperina de Jong het kleine podium van Lurelei te zijn ontgroeid en wilde zich verder ontplooien buiten de groep. Guus Vleugel raakte ook steeds meer "uitgeschreven" voor cabaret. Na de voorstelling Oud zeer (waarin een herhaling van eerdere succesnummers gebracht werd en waaraan Jasperina de Jong al niet meer meewerkte) viel in 1968 definitief het doek voor de cabaretgroep.

Ontdek meer Lurelei per onderwerp

Wim Sonneveld

Wim Sonneveld

Willem (Wim) Sonneveld was een Nederlands cabaretier, zanger en acteur. Hij wordt als een van de "Grote Drie van het Nederlandse cabaret" van na de Tweede Wereldoorlog beschouwd, samen met Toon Hermans en Wim Kan.

Katootje

Katootje

Katootje – soms gespeld als Catootje – of voluit Ik ben met Katootje naar de botermarkt gegaan is een liedje met een kettingrefrein. Het is bekend geworden door de televisieshow rond de cabaretier Wim Sonneveld, die in 1962 werd uitgezonden.

Gerard Cox

Gerard Cox

Gerardus Antonius (Gerard) Cox is een Nederlands zanger, cabaretier, scenarioschrijver, acteur en regisseur.

Majesteitsschennis

Majesteitsschennis

Majesteitsschennis is een begrip dat zijn oorsprong heeft in het Romeins recht. De majesteit ("majestas") van de Romeinse republiek werd geschonden wanneer iemand zich minachtend over de republiek en haar instellingen uitliet. Diverse ongepast geachte handelingen zoals feestvieren na een nederlaag van het Romeinse leger of het spotten met de religieuze ceremoniën van de staat werden gezien als majesteitsschennis. Toen de keizer alle sleutelposities in de staat ging innemen werd majesteitsschennis al gauw een synoniem voor belediging van het staatshoofd. In veel landen wordt het begrip ook nu in deze beperkte zin uitgelegd. In andere landen is het ook nu nog strafbaar om "de goede naam van de republiek" in diskrediet te brengen. In Nederland zijn de wetsartikelen over majesteitsschennis sinds 1 januari 2020 te komen vervallen.

Juliana der Nederlanden

Juliana der Nederlanden

Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina, Prinses der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, hertogin van Mecklenburg, prinses van Lippe-Biesterfeld was koningin der Nederlanden van 4 september 1948 tot en met 30 april 1980. De inhuldiging vond plaats op 6 september 1948. Juliana was getrouwd met prins Bernhard van Lippe-Biesterfeld (1911–2004), met wie zij vier dochters kreeg, en was enig kind uit het huwelijk van koningin Wilhelmina der Nederlanden (1880–1962) met prins Hendrik van Mecklenburg-Schwerin (1876–1934).

Jasperina de Jong (1971)

In het voorjaar van 1967 kwam de langspeelplaat Van Eduard Jacobs tot Guus Vleugel uit, waarop De Jong bekende liederen van verschillende tekstschrijvers zong, aangevuld met een paar nieuwe nummers die Guus Vleugel voor haar schreef. Van deze langspeelplaat werd het nummer De wandelclub, oorspronkelijk geschreven door Toon Hermans voor diens film Moutarde van Sonaansee uit 1959, een bescheiden hit. Musical trok haar sterker dan film en samen met Guus Vleugel en haar man Eric Herfst werd na het stoppen van Cabaret Lurelei de musical De stunt geproduceerd. De Jong speelde Lila van Dintelen, die via een "stunt" (een nieuw woord in die tijd) in de publiciteit wilde komen. De stunt kreeg niet het verwachte succes, zeker buiten Amsterdam werd de musical met thema's als drugsgebruik (LSD) en vrije seksuele moraal niet altijd begrepen en werd de voorstelling nogal "Amsterdams" bevonden. Nadat in Rotterdam het publiek het massaal af liet weten werd de musical voortijdig beëindigd. De Jong stortte zich hierna op het volgende musicalproject Sweet Charity. In deze musical schitterde ze en dit vormde de opmaat voor haar successen in de jaren 70. In dezelfde periode waarin ze Sweet Charity deed, vertolkte ze samen met Herfst, zoon Pelle (geb. 1964) en Sylvia de Leur de hoofdrol in de door Guus Vleugel geschreven Lurelei-komedieserie Rust noch duur, die door de KRO werd uitgezonden. Daarna volgden de door Vleugel speciaal voor haar geschreven theatershows De Jasperina Show en Jasperina's grote egotrip, waarvan met name de eerste succesvol was en lovende kritieken ontving. In de eerstgenoemde theatershow trad ze samen op met Frank Sanders en John Kuipers en had een klein orkest op het podium achter zich; in de tweede show was de opzet anders en werd De Jong bijgestaan door een show- en dansensemble. De muziek werd gecomponeerd door Joop Stokkermans. Legendarisch werden liedjes als De minutenwals, Roll another one (de non) en Dobbe, dobbe, dobbe. De samenwerking met tekstschrijver Guus Vleugel verliep in de loop van de jaren '70 echter steeds moeilijker. Vleugel had al jaren last van depressieve periodes. De teksten kwamen moeilijk uit zijn pen en hij moest vaak aangespoord worden tot schrijven. Soms had hij pas op het allerlaatste moment zijn teksten klaar. Daarnaast ontstond er enige artistieke onenigheid. Het leidde gaandeweg tot een breuk. Vleugel zou ter gelegenheid van het 700-jarig bestaan van Amsterdam een nieuwe musical voor haar schrijven, gebaseerd op de Gijsbrecht van Aemstel, maar dit kwam niet van de grond omdat hij in 1974 na een psychische inzinking tot het besluit kwam de samenwerking met het echtpaar Herfst te verbreken. Hij wilde niet meer voor De Jong schrijven en had rust nodig. Toch schreef hij enkele jaren later nog een paar losse teksten voor de Jong, maar daar bleef het bij. Tekstschrijver Lennaert Nijgh schreef uiteindelijk de musical De engel van Amsterdam. Ook schreef hij de helft van de theatershow Jozefien en Jasperien, een combinatie van theater en tour de chant, maar er kwam geen vervolg in samenwerking, waardoor De Jong weer op zoek ging naar een nieuwe tekstschrijver. Het klikte met tekstdichter Ivo de Wijs, die de rest van haar carrière haar vaste tekstschrijver zou blijven en het grootste deel van de nummers schreef. De theatershow Thuis Best volgde en in 1980 stond ze weer met Eric Herfst op het toneel in de cabaretproductie Tussen Zomer en Winter. Het plan bestond al om in eigen beheer een grote musical over het leven van de legendarische actrice Fien de la Mar te maken. Aangezien dit een kostbare zaak was, had het veel voeten in de aarde maar uiteindelijk ging in 1982 de musical Fien in première. De Jong vertolkte hierin de legendarische actrice Fien de la Mar. Tijdens de tournee van de musical werd er bij Eric Herfst een hersentumor geconstateerd, waaraan hij in 1985 overleed. Om haar verdriet te verwerken stortte De Jong zich op haar werk. Na de one-womanshows De gekkin van de gracht (over de spagaat tussen carrièrevrouw en huisvrouw zijn) en Victoria (waarin de directrice van een vlaggenfabriek zakenvrouw van het jaar wordt en een toespraak gaat houden voor de Raad van Europa) trad ze op met het liedjesprogramma Tour de Chant. Haar behoefte en plezier om vaak op te treden werden echter minder. Ze wilde meer rust en meer tijd voor andere dingen. Na een periode van relatieve stilte en met af en toe een incidenteel optreden op toneel en tv kwam ze enigszins op haar besluit terug en zo volgde de voorstelling Morgenster, waarin De Jong naast enkele nieuwe nummers van Ivo de Wijs ook veel van haar oude successen uit de jaren '70 zong. Daarna volgde Lang Leve de Opera (met Lieuwe Visser). Toen ze op verzoek van de AVRO in een tv-programma een lied van Brecht zong, besloot ze om een complete voorstelling te maken met liederen van Bertold Brecht en Kurt Weill. Na een hoofdrol in de heropvoering van de Annie M.G. Schmidt-musical Heerlijk duurt het langst (afwisselend met Jenny Arean zodat ze maar drie dagen per week hoefde op te treden) volgde in het seizoen 2001-2002 nog de voorstelling Marlene waarin ze in de huid kroop van Marlene Dietrich. Ze had al besloten dat dat de laatste serie voorstellingen van haar carrière zou worden. Na de laatste voorstelling trok ze zich meteen terug uit de publiciteit. Ze vond het wel genoeg geweest. Vier jaar later werkte ze op verzoek nog wel mee aan een 6-dvd-box met een ruime selectie vroegere liedjes, sketches, interviews en een paar theatershows.

Ontdek meer Solo per onderwerp

Moutarde van Sonaansee

Moutarde van Sonaansee

Moutarde van Sonaansee is een Nederlandse komische film uit 1959 met en door Toon Hermans. Het was zijn film- en regiedebuut. De film werd geen succes en Hermans was hierna nooit meer op het witte doek te zien.

Rust noch duur

Rust noch duur

Rust noch duur is een twaalfdelige muzikale komedieserie van de KRO, in twee tv-seizoenen uitgezonden in 1969 en 1970.

Frank Sanders

Frank Sanders

Frank Sanders, artiestennaam van Franklin Fonseca Balinge is een Nederlands cabaretier, acteur, zanger, regisseur, choreograaf en danser.

John Kuipers

John Kuipers

Hendrikus August (John) Kuipers was een Nederlands acteur, danser en choreograaf, die vooral bekendheid verwierf door zijn rol in de televisieserie Ja zuster, nee zuster uit de jaren zestig. Begin jaren zeventig deed hij mee aan De Jasperina Show van de cabaretière Jasperina de Jong. Verder maakte hij lange tijd deel uit van het vaste zang- en dansteam van de tv-show Kwistig met muziek. Voor de eerste versie van de theatershow Jeans maakte Kuipers de choreografie.

Joop Stokkermans

Joop Stokkermans

Johannes Andreas (Joop) Stokkermans was een Nederlands componist en pianist.

Gijsbrecht van Aemstel

Gijsbrecht van Aemstel

Gijsbrecht van Aemstel is een toneelstuk van Joost van den Vondel, dat werd opgevoerd ter gelegenheid van de opening van de eerste stenen Amsterdamse schouwburg. De inwijding op 26 december 1637 van dit door Jacob van Campen ontworpen classicistische theater aan de Keizersgracht moest worden uitgesteld vanwege bezwaren van protestantse kerkenraadsleden tegen enkele in de katholieke middeleeuwen spelende passages. Zij protesteerden tegen de mogelijke "vertoning van superstitiën van de paperije als misse en andere ceremoniën". Na enige aanpassingen kon de Gysbrecht op 3 januari 1638, kleurrijk en fraai gekostumeerd in Van Campens schouwburg in première gaan.

Lennaert Nijgh

Lennaert Nijgh

Lennaert Herman Nijgh was een Nederlandse tekstdichter. Nijgh maakte vooral naam als tekstdichter voor de zanger Boudewijn de Groot.

Ivo de Wijs

Ivo de Wijs

Ivo Alphonsus Henricus Maria de Wijs is een Nederlands cabaretier, oud-leraar Nederlands, tekst- en liedjesschrijver, en radiomaker.

Fien de la Mar

Fien de la Mar

Josephina Johanna (Fien) de la Mar was een Nederlands actrice en cabaretière. Ze werd voor de oorlog meestal aangeduid als Fientje de la Mar.

Lieuwe Visser

Lieuwe Visser

Lieuwe Visser was een Nederlandse bariton, operazanger en zangpedagoog.

Kurt Weill

Kurt Weill

Kurt Julian Weill was een Duits-Amerikaans componist.

Jenny Arean

Jenny Arean

Jenny Arean, artiestennaam van Joanna Jenneke Josepha Klarenbeek is een Nederlands zangeres, cabaretière en actrice.

Voor haar rol van Inez in de film Vroeger is dood (1987) kreeg De Jong een Gouden Kalf. In 1989 speelde De Jong de rol van Elly in Jan Rap en z'n maat, naar het boek en toneelstuk van Yvonne Keuls. De Jong sprak in 1996 de stem in van Malafide, de boze fee uit de Disney-film Doornroosje. Critici spraken vol lof over haar vertolking van de slechterik. In 2001 speelde ze Liliane in Saint Amour en in 2004 de rol van Odette in de Vlaamse film Confituur.

Ontdek meer Film per onderwerp

Vroeger is dood (film)

Vroeger is dood (film)

Vroeger is dood is een Nederlandse film uit 1987 van Ine Schenkkan. Het is gebaseerd op het boek Vroeger is dood van Inez van Dullemen en werd opgenomen op het Gymnasium Haganum. De film heeft als internationale titel Bygones.

Gouden Kalf (filmprijs)

Gouden Kalf (filmprijs)

Het Gouden Kalf is de grote prijs van het Nederlands Film Festival, in navolging van de Gouden Beer, de Gouden Palm en de Gouden Leeuw. Sinds 1981 wordt deze prijs jaarlijks tijdens het festival uitgereikt aan Nederlandse filmmakers, scenarioschrijvers, producenten, acteurs en actrices.

Jan Rap en z'n maat (film)

Jan Rap en z'n maat (film)

Jan Rap en z'n maat is een Nederlandse film uit 1989 van Ine Schenkkan. Het verhaal is gebaseerd op het boek Jan Rap en z'n maat van Yvonne Keuls. De film heeft als internationale titel Tough.

Yvonne Keuls

Yvonne Keuls

Yvonne Keuls is een Nederlandse onderwijzeres en schrijfster. Veel van haar boeken werden bekroond en zijn uitgegroeid tot klassiekers van de Nederlandse literatuur.

Malafide (Disney)

Malafide (Disney)

Malafide is een personage uit de tekenfilm- en stripwereld van Walt Disney.

Doornroosje (1959)

Doornroosje (1959)

Doornroosje of De schone slaapster is een Amerikaanse animatiefilm uit 1959, van Walt Disney Feature Animation. De film is gebaseerd op het sprookje van de Schone Slaapster zoals dat is opgetekend door Charles Perrault. Het was Walt Disneys zestiende avondvullende tekenfilm.

Saint Amour (2001)

Saint Amour (2001)

Saint Amour is een Nederlandse - Belgische film uit 2001 van Eric Oosthoek. Het is gebaseerd op de roman Saint Amour van André Truyman. In Nederland werd de film uitgebracht als Telefilm, en in België vooral in Vlaanderse filmzalen en op televisie.

Confituur (film)

Confituur (film)

Confituur (2004) is een Vlaamse film van Lieven Debrauwer, die ook al het emotionele Pauline & Paulette regisseerde. Het is een humoristische prent voor ouderen én de openingsfilm van het filmfestival van Venetië in 2004.

• Rust noch duur (muzikale comedyserie, KRO 1969-1970)
• Fien (miniserie, 1985) - als Fien de la Mar
• Alle kinderen de deur uit (comedyserie, KRO 1994)
• 25 minuten (reeks docudrama's van Arjan Ederveen, VPRO 2001) - 1 aflevering als Nina Brink
• Wilhelmina (dramaserie, NCRV 2001) - als koningin Emma
• Jasperina: Op eenzame hoogte (biografische documentaire, AVROTROS 2019)

Ontdek meer Televisie per onderwerp

Rust noch duur

Rust noch duur

Rust noch duur is een twaalfdelige muzikale komedieserie van de KRO, in twee tv-seizoenen uitgezonden in 1969 en 1970.

Fien de la Mar

Fien de la Mar

Josephina Johanna (Fien) de la Mar was een Nederlands actrice en cabaretière. Ze werd voor de oorlog meestal aangeduid als Fientje de la Mar.

Arjan Ederveen

Arjan Ederveen

Arjan Ederveen is een Nederlands acteur, komiek, televisiemaker en tekstschrijver.

Nina Storms

Nina Storms

Nina Storms, voorheen bekend onder de namen Nina Brink en Nina Aka-Vleeschdraager, geboren als Nina Bernadina Vleeschdraager, is een Nederlands ondernemer. Ze is vooral bekend geworden als de voorzitter van de raad van bestuur van internetprovider World Online ten tijde van de beursgang in 2000 en de daaropvolgende scherpe daling van de beurswaarde.

Wilhelmina (televisieserie)

Wilhelmina (televisieserie)

Wilhelmina is een Nederlandse miniserie uit 2001 van Olga Madsen, gebaseerd op het toneelstuk Wilhelmina: Je maintiendrai van Ton Vorstenbosch en werd ook mede door deze auteur bewerkt voor televisie. De serie toont in snel tempo en met veel verdichting het levensverhaal van de vorstin, waarbij veel aandacht wordt besteed aan haar streven een waardig opvolger te zijn van eerdere telgen uit de Oranje-dynastie.

Emma van Waldeck-Pyrmont

Emma van Waldeck-Pyrmont

Adelheid Emma Wilhelmina Theresia, Prinses van Waldeck en Pyrmont, geboren als Adelaïde Emma Wilhelmina Therèse Prinzessin zu Waldeck und Pyrmont, was de tweede echtgenote van koning Willem III der Nederlanden van 7 januari 1879 tot zijn dood op 23 november 1890 en koningin-regentes der Nederlanden van 1890 tot 1898. Als regentes nam zij het koninklijk gezag waar; eerst enkele dagen voor de dood van haar echtgenoot, de daarop volgende jaren voor haar minderjarige dochter Wilhelmina, de koningin.

Albums

Dvd's