Kabinet-Rutte II

Formatie

Zie Kabinetsformatie Nederland 2012 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Na de Tweede Kamerverkiezingen van 12 september 2012 ging de kabinetsformatie van start onder leiding van verkenner Henk Kamp. Die concludeerde dat er onderzocht moest worden of er een kabinet mogelijk was van de grootste partijen, VVD en PvdA. Onder leiding van informateurs Henk Kamp (VVD) en Wouter Bos (PvdA) werden de onderhandelingen gevoerd. Eerst werd er een deelakkoord op de financiën bereikt, later ook een regeerakkoord. Vervolgens werd VVD-leider Mark Rutte benoemd tot formateur en gaf het PvdA-congres groen licht om toe te treden tot het kabinet. Het kabinet werd beëdigd op 5 november 2012.

Motto

Het motto van het regeerakkoord is 'Bruggen slaan'.

Wijzigingen ministeries

Van het ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie werd de naam gewijzigd in ministerie van Economische Zaken. Tevens verdween de minister voor Immigratie, Integratie en Asiel. Er werden twee ministersposten zonder portefeuille gecreëerd: de minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking (ondergebracht bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken) en de minister voor Wonen en Rijksdienst (ondergebracht bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties).

Ontdek meer Totstandkoming per onderwerp

Kabinetsformatie Nederland 2012

Kabinetsformatie Nederland 2012

Na de Tweede Kamer verkiezingen van 12 september 2012 vond een Nederlandse kabinetsformatie plaats. Na 54 dagen leidde dit tot het kabinet-Rutte II, bestaande uit Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) en Partij van de Arbeid (PvdA). Het was daarmee een van de snelste kabinetsformaties. De formatie was tevens de eerste waarin de koning(in) geen actieve rol speelde.

Kabinet-Rutte I

Kabinet-Rutte I

Het kabinet-Rutte I was het Nederlandse kabinet dat regeerde van 14 oktober 2010 tot 5 november 2012. Het werd gevormd door de politieke partijen Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) en het Christen-Democratisch Appèl (CDA) met gedoogsteun van de Partij voor de Vrijheid (PVV) na de Tweede Kamerverkiezingen van 2010. De centrum-rechtse coalitie in combinatie met de gedoogpartner zorgde voor een rechts politiek profiel op basis van een regeerakkoord waarbij "rechts Nederland de vingers kon aflikken" volgens toenmalig onderhandelaar Mark Rutte. Het kabinet-Rutte I was een minderheidskabinet dat alleen in de Tweede Kamer kon rekenen op een geringe meerderheid en dat in de Eerste Kamer informele steun had van de Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP). Het kabinet kon in de Tweede Kamer met de gedoogsteun van de PVV oorspronkelijk rekenen op 76 zetels, een meerderheid van één zetel. Na het vertrek van Hero Brinkman uit de PVV-fractie verloor het kabinet deze meerderheid. Bij zijn vertrek uit de PVV liet Brinkman echter weten dat hij het kabinet zou blijven steunen.

Henk Kamp

Henk Kamp

Henricus Gregorius Jozeph (Henk) Kamp is een Nederlands politicus van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) en bestuurder.

Wouter Bos

Wouter Bos

Wouter Jacob Bos is een Nederlands voormalig politicus en bestuurder. Hij was minister van Financiën en vicepremier in het kabinet-Balkenende IV. Voorts was hij van 2002 tot 2010 politiek leider van de Partij van de Arbeid (PvdA).

Tweede Kamerverkiezingen 2012

Tweede Kamerverkiezingen 2012

De Tweede Kamerverkiezingen 2012 waren ontbindingsverkiezingen voor de Nederlandse Tweede Kamer der Staten-Generaal, die gehouden werden op 12 september 2012.

Mark Rutte

Mark Rutte

Mark Rutte is een Nederlands politicus. Sinds 14 oktober 2010 is hij minister-president van Nederland en minister van Algemene Zaken en daarmee de langstzittende minister-president in de Nederlandse geschiedenis. Hij is tevens politiek leider van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD).

Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel

Minister voor Immigratie, Integratie en Asiel

De Nederlandse functie minister voor Immigratie, Integratie en Asiel is ingesteld in 2010 bij de samenstelling van het kabinet-Rutte I. Deze minister heeft geen eigen departement. Zo'n functie wordt een minister zonder portefeuille genoemd. De staf van deze minister maakt deel uit van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. In 2002 werd de functie voor het eerst vervuld, toen nog onder Vreemdelingenzaken en Integratie.

Minister zonder portefeuille

Minister zonder portefeuille

Een minister zonder portefeuille is of een minister zonder omschreven verantwoordelijkheden of een minister die niet aan het hoofd staat van een bepaald ministerie.

Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking

Minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking

De minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking is een Nederlandse minister zonder portefeuille die is ondergebracht bij het Ministerie van Buitenlandse Zaken.

Ministerie van Buitenlandse Zaken (Nederland)

Ministerie van Buitenlandse Zaken (Nederland)

Het ministerie van Buitenlandse Zaken is in Nederland het ministerie dat zich bezighoudt met de buitenlandse relaties van het Koninkrijk der Nederlanden, inclusief Europese Zaken en Ontwikkelingssamenwerking. Ook ondersteunt het ministerie Nederlanders en Nederlandse bedrijven in het buitenland. Sinds 10 januari 2022 is Wopke Hoekstra (CDA) de minister van Buitenlandse Zaken en Liesje Schreinemacher (VVD) is de minister voor Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking.

Minister voor Wonen en Rijksdienst

Minister voor Wonen en Rijksdienst

De minister voor Wonen en Rijksdienst was een Nederlandse minister zonder portefeuille die voor het eerst werd benoemd in 2012 in het kabinet-Rutte II. In het regeerakkoord dat de politieke partijen VVD en PvdA presenteerden, werd de nieuwe ministerspost voor het eerst officieel genoemd.

Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

Het Nederlandse ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is de opvolger van het vroegere ministerie van Binnenlandse Zaken.

Het kabinet-Rutte II bestond aanvankelijk uit dertien ministers en zeven staatssecretarissen. Zeven ministers waren van de VVD, zes ministers van de PvdA. De PvdA leverde daarentegen vier staatssecretarissen tegenover drie van VVD. In het laatste jaar wijzigde dit enkele malen omdat de bewindspersonen niet meer vervangen werden.

Ambtsbekleders

Ambtsbekleders			Ministers / Ministerie		Termijn	Partij
		drs. M. (Mark) Rutte (1967)	Minister-president / Minister	Algemene Zaken	[5] 5 november 2012 – 26 oktober 2017[6]	VVD
		mr.dr. L.F. (Lodewijk) Asscher (1974)	Vicepremier / Minister	Sociale Zaken en Werkgelegenheid	5 november 2012 – 26 oktober 2017	PvdA
		dr. R.H.A. (Ronald) Plasterk (1957)	Minister	Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties	5 november 2012 – 29 juni 2016 (ziekteverlof)	PvdA
		drs. S.A. (Stef) Blok (1964)			29 juni 2016 – 16 september 2016 (tijdens ziekteverlof van Ronald Plasterk)	VVD
		dr. R.H.A. (Ronald) Plasterk (1957)			16 september 2016 – 26 oktober 2017	PvdA
		drs. F.C.G.M. (Frans) Timmermans (1961)	Minister	Buitenlandse Zaken	5 november 2012 – 17 oktober 2014 (afgetreden na benoeming tot eurocommissaris)	PvdA
		drs. A.G. (Bert) Koenders (1958)			17 oktober 2014 – 26 oktober 2017	PvdA
		ir. J.R.V.A. (Jeroen) Dijsselbloem (1966)	Minister	Financiën	5 november 2012 – 26 oktober 2017	PvdA
		mr. I.W. (Ivo) Opstelten (1944)	Minister	Veiligheid en Justitie	[5] 5 november 2012 – 10 maart 2015 (afgetreden)	VVD
		drs. S.A. (Stef) Blok (1964)			10 maart 2015 – 20 maart 2015 (waarnemend)	VVD
		mr. G.A. (Ard) van der Steur (1969)			20 maart 2015 – 27 januari 2017 (afgetreden)	VVD
		drs. S.A. (Stef) Blok (1964)			27 januari 2017 – 26 oktober 2017	VVD
		H.G.J. (Henk) Kamp (1952)	Minister	Economische Zaken	5 november 2012 – 26 oktober 2017	VVD
		J.A. (Jeanine) Hennis-Plasschaert (1973)	Minister	Defensie	5 november 2012 – 4 oktober 2017 (afgetreden)	VVD
		mr.dr. K.H.D.M. (Klaas) Dijkhoff (1981)			4 oktober 2017 – 26 oktober 2017	VVD
		drs. E.I. (Edith) Schippers (1964)	Minister	Volksgezondheid, Welzijn en Sport	[5] 5 november 2012 – 26 oktober 2017	VVD
		dr. M. (Jet) Bussemaker (1961)	Minister	Onderwijs, Cultuur en Wetenschap	5 november 2012 – 26 oktober 2017	PvdA
		drs. M.H. (Melanie) Schultz van Haegen (1970)	Minister	Infrastructuur en Milieu	[5] 5 november 2012 – 26 oktober 2017	VVD
Ambtsbekleders			Minister / Portefeuille / Ministerie		Termijn	Partij
		drs. S.A. (Stef) Blok (1964)	Minister	Wonen en Rijksdienst (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties)	5 november 2012 – 27 januari 2017 (afgetreden na benoeming tot minister van Veiligheid en Justitie)	VVD
		drs. E.M.J. (Lilianne) Ploumen (1962)	Minister	Buitenlandse Handel en Ontwikkelingssamenwerking (Buitenlandse Zaken)	5 november 2012 – 26 oktober 2017	PvdA
Ambtsbekleders			Staatssecretarissen / Portefeuille / Ministerie		Termijn	Partij
		mr.drs. F.H.H. (Frans) Weekers (1967)	Staatssecretaris [7]	• Fiscale Zaken • Belastingdienst • Agglomeratie Zaken • Staatsloterij • Muntwezen (Financiën)	[5] 5 november 2012 – 30 januari 2014 (afgetreden)	VVD
		ir. E.D. (Eric) Wiebes (1963)			4 februari 2014 – 26 oktober 2017	VVD
		mr. F. (Fred) Teeven (1958)	Staatssecretaris [8]	• Integratie • Immigratie • Asielzaken • Vreemdelingenzaken • Rechtsbescherming • Privaatrecht • Privacybeleid • Personen- en Familierecht • Jeugdbescherming • Kansspelen • Delinquentenzorg • Rehabilitatie • Reclassering • Gevangeniswezen (Veiligheid en Justitie)	[5] 5 november 2012 – 10 maart 2015 (afgetreden)	VVD
		mr.dr. K.H.D.M. (Klaas) Dijkhoff (1981)			20 maart 2015 – 4 oktober 2017 (afgetreden na benoeming tot minister van defensie)	VVD
		dr. J.C. (Co) Verdaas (1966)	Staatssecretaris [9]	• Toerisme • Landschapsbeheer • Natuurbeheer • Voedselkwaliteit • Visserij • Dierenwelzijn (Economische Zaken)	5 november 2012 – 6 december 2012 (afgetreden)	PvdA
		S.A.M. (Sharon) Dijksma (1971)			18 december 2012 – 5 november 2015 (afgetreden na benoeming tot staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu )	PvdA
		ir. M.H.P. (Martijn) van Dam (1978)			3 november 2015 – 1 september 2017 (afgetreden)	PvdA
		drs. M.J. (Martin) van Rijn (1956)	Staatssecretaris	• Jeugdbeleid • Ouderenbeleid • Gehandicaptenbeleid • Verpleging- en Verzorging • Medische Ethiek • Biotechnologie (Volksgezondheid, Welzijn en Sport)	5 november 2012 – 26 oktober 2017	PvdA
		drs. J. (Jetta) Klijnsma (1957)	Staatssecretaris	• Sociale Zekerheid • Arbeidsomstandigheden • Armoedebeleid • Bijstandszaken • Pensioenen • Verzekeringen (Sociale Zaken en Werkgelegenheid)	5 november 2012 – 26 oktober 2017	PvdA
		drs. S. (Sander) Dekker (1975)	Staatssecretaris	• Hoger Onderwijs • Voorbereidend Wetenschappelijk Onderwijs • Wetenschappelijk Onderwijs • Lerarenbeleid • Wetenschapsbeleid • Cultuurbeleid • Kunstbeleid • Mediabeleid (Onderwijs, Cultuur en Wetenschap)	5 november 2012 – 26 oktober 2017	VVD
		W.J. (Wilma) Mansveld (1962)	Staatssecretaris [10]	• Openbaar Vervoer • Luchtvaart • Spoorwegen • Milieuzaken • KNMI (Infrastructuur en Milieu)	5 november 2012 – 28 oktober 2015 (afgetreden)	PvdA
		S.A.M. (Sharon) Dijksma (1971)			5 november 2015 – 26 oktober 2017	PvdA
Bron: Kabinet-Rutte II Rijksoverheid.nl

Personele wijzigingen

• Op 6 december 2012 diende Co Verdaas zijn ontslag in in verband met een affaire, ontstaan in zijn vorige functie als gedeputeerde van de provincie Gelderland. De gehele oppositie verweet premier Rutte een onzorgvuldige selectieprocedure.^[11]
• Op 18 december 2012 trad Sharon Dijksma aan als staatssecretaris van Economische Zaken als opvolger van Co Verdaas.
• Op 30 januari 2014 diende Frans Weekers zijn ontslag in. In een debat in de Tweede Kamer had hij geconcludeerd onvoldoende draagvlak in de Kamer te hebben over zijn beleid inzake de Belastingdienst.^[12]
• Op 4 februari 2014 trad Eric Wiebes aan als staatssecretaris van Financiën als opvolger van Frans Weekers.
• Op 17 oktober 2014 trad Frans Timmermans af als minister van Buitenlandse Zaken, in verband met zijn benoeming tot eurocommissaris. Bert Koenders volgde hem dezelfde dag op.
• Op 9 maart 2015 trad Ivo Opstelten af als minister van Veiligheid en Justitie. Fred Teeven, staatssecretaris bij hetzelfde ministerie, trad eveneens af. Opstelten had de Tweede Kamer onjuist geïnformeerd over een in 2001 door Teeven, destijds officier van justitie, gemaakte deal met crimineel Cees H.^[13] Stef Blok werd op 10 maart 2015 benoemd tot minister van Veiligheid en Justitie ad interim.
• Op 20 maart 2015 werden Ard van der Steur en Klaas Dijkhoff beëdigd als nieuwe minister respectievelijk staatssecretaris van Veiligheid en Justitie.^[14]
• Op 28 oktober 2015 trad Wilma Mansveld af als staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu als gevolg van de resultaten van de Parlementaire enquête naar Fyra.
• Op 3 november 2015 trad Sharon Dijksma aan als staatssecretaris van Infrastructuur en Milieu als opvolger van Wilma Mansveld. Martijn van Dam werd op dezelfde dag benoemd als staatssecretaris van Economische Zaken als opvolger van Sharon Dijksma.
• Van 29 juni tot 16 september 2016 werd minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Ronald Plasterk vervangen door minister voor Wonen en Rijksdienst Stef Blok omdat hij een operatie moest ondergaan vanwege hartklachten
• Op 26 januari 2017 trad Ard van der Steur af als Minister van Veiligheid en Justitie. 's Anderendaags volgde Stef Blok, tot dan minister voor Wonen en Rijksdienst, Van der Steur op. Zijn bevoegdheden inzake Wonen en Rijksdienst werden overgenomen door minister van Binnenlandse zaken, Ronald Plasterk.
• Per 1 september 2017 trad Martijn van Dam af als staatssecretaris van Economische Zaken om lid te worden van de Raad van Bestuur van de NPO. Zijn bevoegdheden werden overgenomen door de minister van Economische Zaken, Henk Kamp.
• Op 3 oktober 2017 trad Jeanine Hennis-Plasschaert af als minister van Defensie tijdens een debat in de Tweede Kamer over een rapport van de Onderzoeksraad voor Veiligheid naar aanleiding van een ongeluk met een mortier tijdens een militaire missie in Mali.
• Op 4 oktober 2017 werd Klaas Dijkhoff benoemd als minister van Defensie als opvolger van Jeanine Hennis-Plasschaert. Zijn bevoegdheden als staatssecretaris van Veiligheid en Justitie worden overgenomen door de minister van Veiligheid en Justitie, Stef Blok.

Ontdek meer Samenstelling per onderwerp

Minister

Minister

Een minister is een persoon die deelneemt aan de regering van een land en tevens politiek verantwoordelijk is voor een beleidsterrein van dat land.

Lijst van Nederlandse ministers

Lijst van Nederlandse ministers

Dit is een lijst van alle Nederlandse ministers sinds 1798.

Lijst van Nederlandse ministeries

Lijst van Nederlandse ministeries

Dit is een lijst van Nederlandse ministeries. Na een kabinetsformatie verandert in de eenentwintigste eeuw meestal de taakomschrijving van ministeries en worden soms programmaministers toegevoegd.

Mark Rutte

Mark Rutte

Mark Rutte is een Nederlands politicus. Sinds 14 oktober 2010 is hij minister-president van Nederland en minister van Algemene Zaken en daarmee de langstzittende minister-president in de Nederlandse geschiedenis. Hij is tevens politiek leider van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD).

Minister-president van Nederland

Minister-president van Nederland

De minister-president van Nederland is de voorzitter van de ministerraad. Hij is tevens minister van Algemene Zaken. De minister-president draagt de ministeriële verantwoordelijkheid voor het optreden van de leden van het Koninklijk Huis. Daarnaast vertegenwoordigt hij Nederland in de Europese Raad. Sinds 14 oktober 2010 vervult Mark Rutte deze functie.

Lijst van Nederlandse ministers van Algemene Zaken

Lijst van Nederlandse ministers van Algemene Zaken

De minister van Algemene Zaken staat aan het hoofd van het ministerie van Algemene Zaken. Dit ministerie bestaat sinds 1937, met een onderbreking tussen 1945 en 1947. De minister van Algemene Zaken van het kabinet is gewoonlijk ook minister-president van Nederland; de enige uitzondering hierop was Hendrik van Boeijen, lid van de kabinetten in ballingschap in Londen (1940-1945).

Ministerie van Algemene Zaken

Ministerie van Algemene Zaken

Het Nederlandse ministerie van Algemene Zaken is het ministerie van de minister-president van Nederland. Het is met ongeveer 400 medewerkers veruit het kleinste Nederlandse ministerie.

Lodewijk Asscher

Lodewijk Asscher

Lodewijk Frans Asscher is een Nederlands politicus voor de Partij van de Arbeid (PvdA). Van 9 december 2016 tot en met 14 januari 2021 was hij partijleider. Na de Tweede Kamerverkiezingen 2017 werd hij Kamerlid en fractievoorzitter. Eerder was hij van 5 november 2012 tot 26 oktober 2017 minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en vicepremier in het kabinet-Rutte II.

Lijst van Nederlandse ministers van Sociale Zaken en Werkgelegenheid

Lijst van Nederlandse ministers van Sociale Zaken en Werkgelegenheid

De minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid staat aan het hoofd van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Het ministerie heeft tijdens zijn bestaan meerdere namen gehad.

Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid

Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid

Het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid is een Nederlands ministerie, gevestigd in Den Haag. Het heeft als taken: het stimuleren van de werkgelegenheid, moderne arbeidsrelaties en het zorg dragen voor een activerende sociale zekerheid.

Lijst van Nederlandse ministers van Binnenlandse Zaken

Lijst van Nederlandse ministers van Binnenlandse Zaken

De minister van Binnenlandse Zaken staat aan het hoofd van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.

Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties

Het Nederlandse ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is de opvolger van het vroegere ministerie van Binnenlandse Zaken.

Start

Het kabinet bijeen tijdens het debat over de regeringsverklaring

Al voordat het kabinet beëdigd was, ontstond onduidelijkheid over het plan van het kabinet voor een inkomensafhankelijke zorgpremie. VVD en PvdA hadden geen meerderheid in de Eerste Kamer, en zoals het voorstel er lag, zouden oppositiepartijen de plannen ook niet aan een meerderheid in de Senaat helpen.^[15] Eerder had PvdA-voorzitter Hans Spekman het plan en de daarmee samenhangende inkomensnivellering 'een feest' genoemd.^[16] De vier grootste oppositiepartijen, PVV, SP, CDA en D66, eisten inzicht in koopkrachtberekeningen uit de formatie.^[17] Later wilde ook GroenLinks meer inzicht in de koopkrachtcijfers. Het debat over de regeringsverklaring werd uitgesteld totdat het Nibud de koopkrachteffecten had doorgerekend.

Ondertussen ontstond in de samenleving onrust na koopkrachtcijfers van het CPB en van het kabinet zelf. Een aanzienlijk deel van de bevolking zou volgens die cijfers in de komende kabinetsperiode 5 tot 10 procent moeten inleveren. Deze groep bestond hoofdzakelijk uit middeninkomens, maar ook uit bijstandsmoeders of pensioengerechtigden met een klein pensioen. De VVD halveerde daardoor in de peilingen en kreeg te maken met honderden opzeggingen.^[18] De coalitiepartijen VVD en PvdA kwamen beiden met verschillende reacties op de cijfers. Op 9 november 2012 kwam het kabinet daarom bijeen voor een crisisberaad. Het regeerakkoord werd daarbij opengebroken. Nadat VVD en PvdA een akkoord hadden bereikt en dit aan hun fracties hadden voorgelegd, dienden de fractievoorzitters Halbe Zijlstra (VVD) en Diederik Samsom (PvdA) tijdens het debat over de regeringsverklaring een motie in, waardoor de inkomensafhankelijke zorgpremie uit het akkoord werd gehaald; via inkomensafhankelijke heffingskortingen in het belastingsysteem zou vervolgens aan inkomensnivellering worden gedaan. Deze motie werd aangenomen.

Woonakkoord

Kabinet-Rutte II in de oorspronkelijke samenstelling

Na mislukte onderhandelingen met het CDA sloot het kabinet op 15 februari 2013 een woonakkoord met D66, CU en SGP^[19], dat nog door de Tweede en Eerste Kamer moest worden aangenomen.^[20] D66 en ChristenUnie reageerden verbaasd.^[21] Op 12 maart aanvaardde de Eerste Kamer de huurverhogingen met een meerderheid van een ternauwernood gecorrigeerde 1 stem.^[22][23] Op 18 december 2013 stemde de Eerste Kamer in met het woonakkoord. PvdA-senator Adri Duivesteijn dreigde tegen het akkoord te stemmen omdat hij het oneens was met de verhuurdersheffing, waardoor er 1,7 miljard euro naar de schatkist zou gaan, in plaats van naar de woningcoöperaties. De stem van Duivesteijn was cruciaal. Als hij tegen had gestemd, was het woonakkoord verworpen op één stem. Uiteindelijk stemde Duivesteijn, na aanpassingen van de minister voor Wonen en Rijksdienst, Stef Blok, voor het akkoord, waardoor er een nipte meerderheid was.^[24]

Begroting 2013

Op 19 augustus 2013 had D66-leider en fractievoorzitter in de Tweede Kamer Alexander Pechtold bekendgemaakt dat het kabinet stopte met het overleg met de oppositie over de bezuinigingsplannen voor 2014.^[25]

Na Prinsjesdag 2013 startte het kabinet onderhandelingen met de oppositie over de begroting. PVV en SP weigerden het aanbod tot onderhandelingen van minister Dijsselbloem, later haakten de Partij voor de Dieren, 50Plus, het CDA en GroenLinks af. De coalitie onderhandelde samen met D66, ChristenUnie en SGP. De onderhandelingen waren vooral bedoeld om de plannen door de Eerste Kamer te krijgen, toch vond het overleg plaats tussen de fractievoorzitters en Kamerleden uit de Tweede Kamer. Met steun van D66, ChristenUnie en SGP ontstaat er in de Eerste Kamer een nipte meerderheid van 38 zetels.^[26] Op 11 oktober 2013 legden de onderhandelaars het resultaat voor aan hun fracties.^[27] Op dezelfde datum maakten zij 's avonds via een persconferentie bekend dat de vijf partijen, D66, ChristenUnie, SGP, PvdA en VVD, met het kabinet waren gekomen tot de Begrotingsafspraken 2014.^[28]

Vrije artsenkeuze

Op 16 december 2014 werd het wetsvoorstel ter beperking van de vrije artsenkeuze door de Senaat verworpen. Voorstemmers waren 33 leden uit de fracties van de VVD, PvdA (behoudens 3 leden), SGP, ChristenUnie en D66. Tegenstemmers waren 38 leden uit de fracties van de PVV, SP, GroenLinks, CDA, PvdD, OSF en 50Plus. 4 leden waren afwezig.^[29] Dit was een pijnlijke nederlaag voor het kabinet. Het feit dat er drie PvdA-senatoren tegen hadden gestemd, speelde hierbij een voorname rol.

NSA-leaks

Op 5 februari 2014 reageerden de oppositie en regeringspartij VVD fel op een brief van de ministers Ronald Plasterk en Jeanine Hennis-Plasschaert. In de brief werd aangegeven dat de Nederlandse inlichtingendiensten 1,8 miljoen 'metadata'-gegevens via 'meeluisteren' op satellietcommunicatie over telefoongesprekken en surfgedrag verzameld hebben.^[30] Plasterk gaf echter in oktober 2013 aan dat de Amerikaanse NSA deze data had afgetapt.^[31] De Tweede Kamer wil weten of zij verkeerd is ingelicht door Plasterk, of dat Plasterk zijn eigen ambtenaren niet onder controle heeft.^[32] In de derde termijn van het debat diende D66 een motie van wantrouwen tegen Plasterk in. De motie werd behalve door D66 ook gesteund door SP, PVV, CDA, GroenLinks, Partij voor de Dieren, 50Plus en het lid Bontes en haalde hiermee een minderheid van 63 zetels, waarna zij werd verworpen.^[33]

Eerste Kamerverkiezingen

Na de Provinciale Statenverkiezingen 2015 kozen de Statenleden de Eerste Kamer door middel van getrapte verkiezingen. De coalitie van VVD en PvdA haalde samen 21 zetels, een verlies van 9 zetels ten opzichte van de vorige verkiezingen. Hierdoor had het kabinet sinds 28 mei 2015 in de Eerste Kamer een minderheid met 21 van de 75 zetels, waardoor het afhankelijk werd van steun van oppositiepartijen, zoals CDA (12 zetels), D66+CU+SGP (samen 15 zetels), D66 én GroenLinks (samen 14 zetels), PVV (9 zetels) of SP (9 zetels).

Verlies Tweede Kamermeerderheid

Het kabinet was in de Tweede Kamer begonnen met een meerderheid van 79 zetels. Dit werd gereduceerd tot 77, toen op 13 november 2014 Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk de PvdA-fractie verlieten na een conflict met minister Asscher.^[34] In maart werd het in opspraak geraakte VVD-Kamerlid Mark Verheijen vervangen door de eerder opgestapte Johan Houwers. Vlak voor zijn installatie werd bekend dat het Openbaar Ministerie schuldig achtte aan hypotheekfraude. Fractievoorzitter Halbe Zijlstra liet daarop weten dat er voor fraudeurs geen plek was in de fractie, waarop Houwers er voor koos als eenmansfractie in de Kamer terug te keren, waardoor de meerderheid van het kabinet verder terug was gelopen tot 76. Op 7 november 2016, vier maanden voor de verkiezingen, verloor het kabinet de meerderheid, omdat PvdA-Kamerlid Jacques Monasch de fractie verliet en het kabinet daarmee nog maar 75 zetels had.

Reden ontslagaanvraag

Premier Rutte bood de koning op 14 maart 2017 het ontslag aan van zijn kabinet, in verband met de verkiezing van de leden van de Tweede Kamer die de volgende dag zou plaatsvinden.^[3] Het kabinet-Rutte II was het eerste kabinet sinds het kabinet-Kok I (1994-1998) dat de volledige regeerperiode uitzat. Het kabinet regeerde nog in demissionaire status door tot 26 oktober 2017, toen het kabinet-Rutte III geïnstalleerd werd.

Ontdek meer Verloop per onderwerp Hans Spekman Hans Spekman Johannes Leonardus (Hans) Spekman was van 2012 tot 2017 partijvoorzitter van de Partij van de Arbeid. Daarvoor was hij vanaf 2006 namens die partij lid van de Tweede Kamer. Ook was hij wethouder in de gemeente Utrecht. Nivellering (financieel) Nivellering (financieel) Nivellering is het proces waarbij men in een bepaald opzicht een gelijk(er) niveau probeert te bereiken. Meer specifiek bedoelt men vaak het gelijktrekken van de inkomens door ingrijpen van de overheid. Hiervoor bestaan verschillende redenen en instrumenten. Denivellering is het tegengestelde van nivellering. Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting Het Nationaal Instituut voor Budgetvoorlichting Nibud is een onafhankelijke stichting die informeert en adviseert over de geldzaken van huishoudens. Het Nibud richt zich daarbij vooral op consumenten, maar ook op professionals die werken bij de overheid en de financiële en maatschappelijke dienstverlening. Het Nibud streeft naar een maatschappij, die zo is ingericht, dat mensen met het geld dat zij kunnen besteden in hun levensonderhoud uitkomen. Het geven van voorlichting is het belangrijkste middel dat het Nibud hierbij ter beschikking staat, bijvoorbeeld aan consumenten hoe zij zelf beslissingen kunnen nemen en keuzes maken die van invloed zijn op hun budget, maar het Nibud helpt ook de deskundigheid van institutionele kaders te verhogen, voor zover deze door hun beleid, advisering en voorlichting invloed hebben op het budget van consumenten. Halbe Zijlstra Halbe Zijlstra Halbe Zijlstra is een Nederlands voormalig politicus van de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). Van 26 oktober 2017 tot 13 februari 2018 was hij minister van Buitenlandse Zaken in het kabinet-Rutte III. Van 14 oktober 2010 tot 5 november 2012 was hij staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap in het kabinet-Rutte I. Adri Duivesteijn Adri Duivesteijn Adrianus Theodorus (Adri) Duivesteijn is een Nederlands politicus. Hij was namens de Partij van de Arbeid lid van de Eerste Kamer, Tweede Kamer en wethouder in Den Haag en Almere. Alexander Pechtold Alexander Pechtold Alexander Pechtold is een Nederlands voormalig politicus voor Democraten 66 (D66) en bestuurder. Van 2006 tot 2018 was hij namens D66 fractievoorzitter in de Tweede Kamer. Van 31 maart 2005 tot 3 juli 2006 was hij minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties in het kabinet-Balkenende II. Daarvoor, van 2003 tot 2005, was hij burgemeester van Wageningen. Jeanine Hennis-Plasschaert Jeanine Hennis-Plasschaert Jeanine Antoinette Hennis-Plasschaert is een Nederlandse voormalige politica en sinds 2018 werkzaam als diplomaat. Ze was politiek actief voor de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD). National Security Agency National Security Agency De National Security Agency (NSA) is een Amerikaanse geheime dienst die werd opgericht op 4 november 1952 door de toenmalige president Harry S. Truman. Deze dienst is gespecialiseerd in het vergaren, afluisteren en analyseren van elektronische informatie uit communicatie via telefonie, internet en het ontcijferen via cryptoanalyse. De NSA beschikt over cryptoanalisten en supercomputers, waarmee versleutelde berichten van vreemde of vijandige mogendheden kunnen worden gekraakt. De NSA is met zo'n 38.000 personeelsleden de grootste Amerikaanse geheime dienst en valt onder verantwoordelijkheid van het ministerie van Defensie. Eerste Kamer der Staten-Generaal Eerste Kamer der Staten-Generaal De Eerste Kamer der Staten-Generaal, kortweg Eerste Kamer of Senaat, vormt tezamen met de Tweede Kamer de Nederlandse Staten-Generaal. De Kamer heeft 75 zetels. De leden worden voor vier jaar gekozen door de leden van de Provinciale Staten van alle provincies en door de leden van de Kiescolleges voor de Eerste Kamer. Eerste Kamerverkiezingen 2015 Eerste Kamerverkiezingen 2015 De Eerste Kamerverkiezingen van 2015 waren reguliere Nederlandse verkiezingen voor de Eerste Kamer der Staten-Generaal. Zij vonden plaats op 26 mei 2015. Mark Verheijen Mark Verheijen Markus Leonardus (Mark) Verheijen is een Nederlandse VVD-politicus en bestuurder. Sinds 1 januari 2023 is hij waarnemend burgemeester van Etten-Leur. Johan Houwers Johan Houwers Johan Houwers is een Nederlands voormalig politicus. Hij was onder meer lid van de Tweede Kamer. Verwijzingen ↑ Minister-president biedt Koning ontslag kabinet aan, Kabinet van de Koning, 14 maart 2017. ↑ [1], NOS, 26 oktober 2017 ↑ a b Rijksoverheid, Kabinet vraagt ontslag aan (14 maart 2017). ↑ Kabinet-Rutte II verslaat Lubbers III: langstzittende kabinet, NOS Nieuws, 20 augustus 2017 ↑ a b c d e f Functie gecontinueerd van het vorige Kabinet-Rutte I ↑ Functie gecontinueerd in het volgende Kabinet-Rutte III ↑ Had binnen de Eurogroep de bevoegdheden van de 'minister van Financiën' ↑ Mocht in het buitenland de titel 'minister voor Immigratie' voeren ↑ Mocht in het buitenland de titel 'minister voor Landbouw' voeren ↑ Mocht in het buitenland de titel 'minister voor Milieu' voeren ↑ Tweede Kamer, Oppositie kritisch over aftreden staatssecretaris Verdaas (6 december 2012). ↑ Trouw, Weekers treedt af om toeslagenkwestie (29 januari 2014). ↑ NOS, Opstelten en Teeven stappen op (9 maart 2015). ↑ NOS, Van der Steur en Dijkhoff beëdigd (20 maart 2015). ↑ NU.nl, "Maatregel zorgpremie komt niet door Senaat", 4 november 2012. ↑ "Spekman vindt inkomensnivellering een feest", NU.nl, 3 november 2012. ↑ NU.nl, "Tweede Kamer krijgt koopkrachtberekeningen", 5 november 2012. ↑ Trouw, "VVD meldt 600 opzeggingen", 10 november 2012. ↑ Overheid.nl, 32 847 Integrale visie op de woningmarkt Nr. 42 Brief van de Minister voor wonen en Rijksdienst (13 februari 2013). ↑ de Volkskrant, "PvdA-Senator: 'Woonplannen kabinet ondoordacht'", 12 maart 2013. ↑ de Volkskrant, "Oppositie valt over PvdA heen wegens uitspraken senator Duivesteijn", 29 september 2013. ↑ Eerste Kamer, Wetsvoorstellen huurverhogingen aanvaard (12 maart 2013). ↑ De heer Koffeman (PvdD): "Voorzitter, mag ik een punt van orde maken?" De voorzitter: "Zegt u het maar." De heer Koffeman (PvdD): "Mevrouw Joyce Sylvester stemde eerst tegen. Zij corrigeerde dat direct, maar naar mijn gevoel kan een uitgebrachte stem niet hersteld worden." De voorzitter: "Jawel, dat kan voordat ik de volgende naam heb genoemd. Ik constateer dat dit wetsvoorstel met 37 tegen 36 stemmen is aangenomen." ↑ Senaat stemt voor woonakkoord NOS.nl, geraadpleegd op 20 december 2013 ↑ "Kabinet niet verder met oppositie", NOS, 19 augustus 2013. ↑ Akkoord met oppositie lijkt aanstaande NU.nl, geraadpleegd op 11 oktober 2013 ↑ Fracties overleggen over onderhandelingsresultaat NU.nl, geraadpleegd op 11 oktober 2013 ↑ Begrotingsafspraken 2014 rijksoverheid.nl, geraadpleegd op 10 februari 2014 ↑ Wet verbod verticale integratie verworpen Eerste Kamer 16 december 2014 ↑ Nederland onderschepte zelf gesprekken NOS.nl, 5 februari 2014, geraadpleegd op 6 februari 2014 ↑ NSA erkent aftappen Nederlanders NOS.nl, 30 oktober 2013, geraadpleegd op 6 februari 2014 ↑ SP: Positie Plasterk in het geding NOS.nl, geraadpleegd op 6 februari 2014 ↑ Plasterk houdt steun van coalitie NU.nl, geraadpleegd op 12 februari 2014 ↑ Kuzu en Öztürk blijven in de Kamer

Nederlandse kabinetten

Schimmelpenninck · De Kempenaer-Donker Curtius · Thorbecke I · Van Hall-Donker Curtius · Van der Brugghen · Rochussen · Van Hall-Van Heemstra · Van Zuylen van Nijevelt-Van Heemstra · Thorbecke II · Fransen van de Putte · Van Zuylen van Nijevelt · Van Bosse-Fock · Thorbecke III · De Vries-Fransen van de Putte · Heemskerk-Van Lynden van Sandenburg · Kappeyne van de Coppello · Van Lynden van Sandenburg · Heemskerk Azn. · Mackay · Van Tienhoven · Röell · Pierson · Kuyper · De Meester · Heemskerk · Cort van der Linden · Ruijs de Beerenbrouck I · Ruijs de Beerenbrouck II · Colijn I · De Geer I · Ruijs de Beerenbrouck III · Colijn II · Colijn III · Colijn IV · Colijn V · De Geer II · Gerbrandy I · Gerbrandy II · Gerbrandy III · Schermerhorn-Drees · Beel I · Drees-Van Schaik · Drees I · Drees II · Drees III · Beel II · De Quay · Marijnen · Cals · Zijlstra · De Jong · Biesheuvel I · Biesheuvel II · Den Uyl · Van Agt I · Van Agt II · Van Agt III · Lubbers I · Lubbers II · Lubbers III · Kok I · Kok II · Balkenende I · Balkenende II · Balkenende III · Balkenende IV · Rutte I · Rutte II · Rutte III · Rutte IV

Zie de categorie Cabinet Rutte II van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Ontdek meer Verwijzingen per onderwerp

Kabinet-Rutte I

Kabinet-Rutte I

Het kabinet-Rutte I was het Nederlandse kabinet dat regeerde van 14 oktober 2010 tot 5 november 2012. Het werd gevormd door de politieke partijen Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD) en het Christen-Democratisch Appèl (CDA) met gedoogsteun van de Partij voor de Vrijheid (PVV) na de Tweede Kamerverkiezingen van 2010. De centrum-rechtse coalitie in combinatie met de gedoogpartner zorgde voor een rechts politiek profiel op basis van een regeerakkoord waarbij "rechts Nederland de vingers kon aflikken" volgens toenmalig onderhandelaar Mark Rutte. Het kabinet-Rutte I was een minderheidskabinet dat alleen in de Tweede Kamer kon rekenen op een geringe meerderheid en dat in de Eerste Kamer informele steun had van de Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP). Het kabinet kon in de Tweede Kamer met de gedoogsteun van de PVV oorspronkelijk rekenen op 76 zetels, een meerderheid van één zetel. Na het vertrek van Hero Brinkman uit de PVV-fractie verloor het kabinet deze meerderheid. Bij zijn vertrek uit de PVV liet Brinkman echter weten dat hij het kabinet zou blijven steunen.

Kabinet-Rutte III

Kabinet-Rutte III

Het kabinet-Rutte III was een Nederlands kabinet van 26 oktober 2017 tot en met 10 januari 2022. Het werd gevormd door de partijen VVD, CDA, D66 en ChristenUnie en stond onder voorzitterschap van minister-president Mark Rutte.

Eurogroep

Eurogroep

De eurogroep is een gremium van de Europese Unie, waarin de lidstaten van de eurozone hun fiscaal en economisch beleid coördineren, met als doel het functioneren van de Economische en Monetaire Unie zeker te stellen. Het zijn de ministers van Financiën van de eurolanden die het beleid voeren. De bijeenkomsten van de eurogroep dragen een informeel karakter en vinden in de regel op de dag plaats die voorafgaat aan de Raad voor Economische en Financiële Zaken (Ecofin-raad).

De Volkskrant

De Volkskrant

De Volkskrant is een Nederlands dagblad, dat eigendom is van het mediabedrijf DPG Media uit Vlaanderen.

Joyce Sylvester

Joyce Sylvester

Joyce Juanita Sylvester is een Nederlands PvdA-politicus en bestuurder van Surinaamse afkomst. Sinds 1 november 2022 is zij dijkgraaf van het Waterschap Amstel, Gooi en Vecht. Sinds 1 mei 2022 is zij voorzitter van de Staatscommissie tegen Discriminatie en Racisme. Daarvoor was zij substituut ombudsman bij de Nationale ombudsman (2016-2022), waarnemend burgemeester van Naarden (2009-2015) en Anna Paulowna (2008-2009) en lid van de Eerste Kamer der Staten-Generaal (2003-2015).

Kabinet-Schimmelpenninck

Kabinet-Schimmelpenninck

Het kabinet-Schimmelpenninck was het eerste Nederlandse kabinet. Het trad op als tijdelijk kabinet, nadat de conservatieve ministers van koning Willem II waren opgestapt. De belangrijkste taak van het kabinet was het tot stand brengen van een herziening van de Grondwet. Tot formateur van het kabinet benoemde de koning niet Thorbecke maar Gerrit graaf Schimmelpenninck, een zoon van de vroegere raadpensionaris Rutger Jan Schimmelpenninck. Schimmelpenninck was voorstander van een veel behoudender grondwet dan zoals voorgesteld door de grondwetscommissie-Thorbecke, met een parlementair stelsel naar Brits model.

Kabinet-De Kempenaer-Donker Curtius

Kabinet-De Kempenaer-Donker Curtius

Het kabinet-De Kempenaer-Donker Curtius was een Nederlands gematigd liberaal kabinet dat regeerde van 21 november 1848 tot 1 november 1849. Een nieuwe formatie heeft niet plaatsgevonden; er zijn slechts enkele wijzigingen ten opzichte van het vorige (tijdelijke) kabinet. De grote man van 1848, Thorbecke, ontbreekt. Daarom wordt het kabinet door de Thorbeckianen in de Tweede Kamer fel bestreden.

Kabinet-Thorbecke I

Kabinet-Thorbecke I

Het kabinet-Thorbecke I was een liberaal Nederlands kabinet dat regeerde van 1 november 1849 tot en met 19 april 1853.

Kabinet-Van Hall-Donker Curtius

Kabinet-Van Hall-Donker Curtius

Het kabinet-Van Hall-Donker Curtius was een conservatief Nederlands kabinet van 19 april 1853 tot 1 juli 1856.

Kabinet-Rochussen

Kabinet-Rochussen

Het kabinet-Rochussen was een liberaal-conservatief Nederlands kabinet dat regeerde van 18 maart 1858 tot en met 23 februari 1860.

Kabinet-Van Hall-Van Heemstra

Kabinet-Van Hall-Van Heemstra

Het kabinet-Van Hall-Van Heemstra bestond uit conservatieven en gematigde liberalen. Het kabinet weet de spoorwegkwestie waarover het vorige kabinet is gevallen, op te lossen. Er komt daardoor spoorwegaanleg van staatswege, terwijl de wijze van exploitatie later bij wet zal worden geregeld.

Kabinet-Van Zuylen van Nijevelt-Van Heemstra

Kabinet-Van Zuylen van Nijevelt-Van Heemstra

Het kabinet-Van Zuylen van Nijevelt-Van Heemstra was een gemengd conservatief-liberaal Nederlands kabinet dat regeerde van 14 maart 1861 tot en met 1 februari 1862.